In Memoriam Wim Bennink

Op 23 maart overleed onze fanatieke clubnestor en teamcaptain van WDV 2, Wim Bennink. Vlak voor de kerstdagen kreeg Wim totaal onverwachts te horen dat hij ernstig ziek was. Strijdbaar als op het dambord had hij eerst nog wel de hoop om ook deze zware tegenstander minstens op remise te houden. Maar het slechte nieuws stapelde zich op en Wim kwam in een onrechtvaardige tijdnood terecht, toen op 12 maart bleek dat hij uitbehandeld was.

Trotse winnaar van de BijHillen-cup, mei 2019

Iedereen die Wim op of naast het dambord heeft meegemaakt, weet hoe fanatiek hij als dammer was. Ook in deze zware laatste maanden bleef hij trouw onze clubavonden bezoeken, onder het motto ‘als ik niet meer mag dammen, kunnen ze me net zo goed wegdragen’. En met die spirit sleepte hij in zijn laatste partijen nog enkele remises uit het vuur tegen op papier sterkere tegenstanders, zoals we dat van hem gewend waren.

Zo’n 15 jaar geleden meldde Wim zich als lid aan bij de WDV, nadat hij met zijn eigen DIOS – waarvan hij mede-oprichter was – in onmin was geraakt.
Wim’s entree bij WDV bleef niet onopgemerkt. Nog maar net binnen, beviel de ‘losse’ opzet van de onderlinge competitie hem niet. Hij wist wel hoe dat anders moest. Al snel werd hij competitieleider en lanceerde een vast speelschema met strakkere regels. Alleen afzeggen met een geldige reden en stipt om kwart voor acht achter het bord! Later breidde hij de clubavond uit met o.a. de ratingcompetitie en bekerwedstrijden, met allerlei bijzondere regels waardoor ook de minder sterke dammers prijzen konden winnen.
We moesten wel even wennen aan Wim’s voortvarende aanpak, maar het bleek te werken. De opkomst op de clubavond steeg en de strijd om de diverse prijzen is – tot op de dag van vandaag – levendiger dan ooit.

Wim stopte veel tijd en energie in allerlei ideeën om de damsport te promoten, bijvoorbeeld door de diverse competities spannender maken. Bij elk nieuw idee ontving je dan diverse mailtjes met enorme Excel-bijlagen als ‘bewijs’ voor de noodzaak van de verandering. Op die manier heeft Wim ook nog meerdere malen geprobeerd om de hele Gelderse clubcompetitie op de schop te gooien, maar tot zijn teleurstelling werden zijn revolutionaire ideeën niet door iedereen begrepen…

Vanzelf kwam Wim ook in het bestuur van WDV terecht en kwam toen met een plan om jaarlijks een huisdamtoernooi te organiseren, om nieuwe leden te werven. Ook als organisator was hij bloedfanatiek. In 2017 wilde hij het bij zijn laatste huisdamtoernooi ‘iets groter aanpakken’. Hij regelde wat sponsors en liet van dat geld 12.000 (!) flyers drukken, die huis-aan-huis verspreid werden via het plaatselijke krantje. Zijn redenering was: “Als er maar 0,5 procent mee doen hebben we al 60 deelnemers! Als hiervan 20% lid wordt van WDV verdubbelt het aantal leden! BINGO!”
Zo druk werd het uiteindelijk (gelukkig) niet, maar we hebben aan die huisdamtoernooien wel enkele trouwe leden overgehouden. En dat is al heel wat, voor een kleine club.

Wim als toernooitijger, op het toernooi van Lent 2014

Landelijk was Wim inmiddels ook een bekende verschijning achter het dambord, door zo vaak als mogelijk deel te nemen aan meerdaagse (veteranen-)toernooien. Met name op het NK Veteranen in Wageningen en het PLM 55-toernooi van Lent was Wim elk jaar van de partij en een graag geziene gast. Met trots stelde hij ons dan na afloop op de hoogte van allerlei unieke statistieken; hoeveel ratingpunten hij had gewonnen en dat hij van alle deelnemers het langst ongeslagen was gebleven. Echte prijzen waren er ook. Driemaal stond hij in zijn ratingklasse op het podium in het vermaarde toernooi van Lent: goud in 2009, zilver in 2012 en brons in 2016.

Ook kon de organisatie van zo’n toernooi altijd rekenen op een reeks dam-limericks van zijn hand, waarin hij collega-dammers op de hak nam. Dat werkte aanstekelijk, want meerdere dammers begonnen dan tijdens zo’n toernooi hun eigen limericks in te leveren. Op de site van het NK Veteranen zijn er vele bewaard gebleven in het archief.

Binnen de WDV was Wim helemaal in zijn element als teamleider, eerst van WDV 1, later van WDV 2. In de mailtjes in aanloop naar een wedstrijd wist Wim steeds met grote stelligheid te melden dat hij, na uitgebreide analyse van de tegenstander, de winnende (tactische) opstelling gevonden had. Opvallend vaak zat hij dan zelf aan bord 1, met de bedoeling om de sterkste speler van de tegenpartij op remise te houden. En het moet gezegd – dat lukte hem regelmatig!

Opvallend genoeg ging Wim met het klimmen der jaren steeds scherper en beter spelen. Recent evenaarde hij bijna zijn hoogste rating ooit.
Uitgerekend het laatste jaar behaalde hij nog mooie successen, zoals de glorieuze winst in de interne bekercompetitie van WDV, na onder meer een plusremise tegen clubkampioen Erik ten Hagen. Op de foto is duidelijk te zien hoe trots hij was op dat succes.
En ‘zijn’ WDV 2 draaide dit seizoen als nooit tevoren. Toen het team na 3 ronden mede aan kop ging en de titelfavoriet ook nog eens punten verspeelde, wist Wim zelfs al te berekenen dat een kampioenschap er dik in zat. Maar de vreugde was van korte duur. Na enkele nederlagen stond het team weer met beide benen op de grond en op de vierde plaats. Wel het beste resultaat ooit!

Natuurlijk was niet alles hosanna, met zo’n uitgesproken persoonlijkheid binnen onze kleine en rustige vereniging. Als Wim iets in zijn hoofd had, ging hij er vol voor en moest het op zijn manier. Hij was daardoor niet altijd de makkelijkste om mee om te gaan. Er waren botsingen met andere karakters binnen de club. Het WDV-bestuur moest enkele malen tactisch optreden om de vrede te bewaren.

Maar bovenal zullen we Wim blijvend herinneren als de gedreven clubman die binnen de WDV voor een nieuw elan zorgde, waar we nog jaren profijt van zullen hebben.
Ook zijn enorme liefde voor het damspel zal ons bijblijven. Zoals hij het zelf laatst nog verwoordde, als antwoord op de vraag of het niet moeilijk was om goed te blijven dammen tijdens zijn ziekte:
“Eerlijk gezegd vind ik het heerlijk om te dammen. Ik ben dan van de wereld en ben alleen maar met mijn partij bezig. Ik vergeet alles! Heerlijk!”